Biuro Nieruchomości KARMAR

Krandans

Jyrki Juhani Järvilehto, znany jako 'JJ Lehto' (ur. 31 stycznia 1966 w Espoo) ? fiński kierowca wyścigowy.
W swojej karierze m.in. zaliczył 70 startów w wyścigach Formuły 1 oraz wygrał dwukrotnie wyścig 24h Le Mans.

<h3> Początki kariery</span></h3>
Już w wieku 5 lat rozpoczął starty w kartingu. W połowie lat 80. XX wieku występował w Formule Ford ? najpierw w fińskiej, a następnie brytyjskiej i w obu zdobył tytuł mistrzowski. Kolejnym krokiem w karierze były starty w 1988 roku w Brytyjskiej Formule 3 w zespole Pacific Racing. Już w pierwszym sezonie startów został mistrzem, wygrywając 8 wyścigów po drodze do tytułu. W kolejnym sezonie nadal był kierowcą zespołu Pacific Racing, ale startował już w Formule 3000. Sezon nie był już tak udany jak poprzednie, trzykrotnie dojeżdżał w pierwszej szóstce, ale [link widoczny dla zalogowanych] ani razu nie stanął na podium, co dało w efekcie 13. miejsce na koniec sezonu. Nie wystartował też w ostatnim wyścigu sezonu, ponieważ był już wtedy kierowcą Formuły 1.
<h3> Formuła 1</span></h3>
W trakcie sezonu 1989 testował dla zespołu Ferrari, ale możliwość startów pojawiła się pod koniec roku zespole Onyx Grand Prix, który na cztery wyścigi przed końcem sezonu zwolnił Bertranda Gachota. W kolejnym sezonie Lehto kontynuował starty w brytyjskiej ekipie, jednak problemy finansowe spowodowały że latem 1990 roku zespół wycofał się z Formuły 1. W latach 1991-1992 startował w we włoskiej ekipie Scuderia Italia w której historii startów w F1 był jedynym kierowcą spoza Włoch.

<tr>
<th>Sezon</th>
<th>Seria</th>
<th>Zespół</th>
<th width='5%'>Starty</th>
<th width='5%'>PP</th>
<th width='5%'>Zwyc.</th>
<th width='8%'>Punkty</th>
<th width='8%'>Pozycja</th>
</tr>
<tr>
<td>1988</td>
<td>Brytyjska Formuła 3</td>
<td>Pacific Racing</td>
<td>18</td>
<td>6</td>
<td>8</td>
<td>113</td>
<td bgcolor='#FFFFBF'>1.</td>
</tr>
<tr>
<td rowspan='2'>1989</td>
<td>Formuła 3000</td>
<td>Pacific Racing</td>
<td>8</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>6</td>
<td>13.</td>
</tr>
<tr>
<td>Formuła 1</td>
<td>Onyx Grand Prix</td>
<td>2</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>?</td>
</tr>
<tr>
<td>1990</td>
<td>Formuła 1</td>
<td>Onyx Grand Prix</td>
<td>5</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>?</td>
</tr>
<tr>
<td>1991</td>
<td>Formuła 1</td>
<td>Scuderia Italia</td>
<td>16</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>4</td>
<td>12.</td>
</tr>
<tr>
<td>1992</td>
<td>Formuła 1</td>
<td>Scuderia Italia</td>
<td>16</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>-</td>
</tr>
<tr>
<td>1993</td>
<td>Formuła 1</td>
<td>Sauber</td>
<td>16</td>
<td>0</td>
<td>0</td>
<td>5</td>
<td>13.</td>
</tr>

<span id='interwiki-fi-fa'></span>

Krandans

Richard Erskine Frere Leakey (urodzony 19 grudnia 1944 w Kenii) - antropolog i przyrodnik angielsko-kenijski.

Syn Louisa Leakeya i Mary Leakey, podążając w tym samym kierunku badań co jego rodzice stał się sławny ze swoich prac antropologicznych we wschodniej Afryce. Jego żoną jest Meave Leakey, również antropolog i zoolog, z którą od wielu lat tworzą zespół badawczy. Jego najsłynniejszym odkryciem (z 1984 roku) jest tzw. <i>Chłopiec znad Jeziora Turkana</i> ? niemal kompletny szkielet 9-letniego hominida, który żył i zginął ok. 1,5 mln lat temu.
Ostatnio Leakey odgrywał znaczącą rolę w polityce i ruchu na rzecz ochrony przyrody we wschodniej Afryce [link widoczny dla zalogowanych] - m.in. przez 20 lat był dyrektorem Muzeów Narodowych Kenii, a potem dyrektorem kenijskiego Departamentu Ochrony Przyrody. W zasadniczym stopniu przyczynił się do ochrony wielu gatunków zwierząt, zwłaszcza słoni.
W 1993 roku stracił obie nogi w wyniku katastrofy lotniczej.
Wraz ze znanym popularyzatorem nauki, Rogerem Lewinem, opublikował w 1995 roku książkę <i>The Sixth Extinction</i>, w której opisuje tzw. wielkie wymierania w historii Ziemi i przedstawia dramatyczny proces wymierania gatunków w czasach współczesnych, spowodowany nie przez katastrofy naturalne, lecz przez rabunkową działalność człowieka. Została wydana również jego książka <i>Pochodzenie człowieka</i>, w której w sposób popularyzatorski opisuje pochodzenia człowieka na przestrzeni dziejów.

Krandans

Doris 'Dorie' Miller (ur. 12 października 1919, zm. 24 listopada 1943) - czarnoskóry marynarz amerykański. Pierwszy czarnoskóry, któremu przyznano Krzyż Marynarki Wojennej - najwyższe odznaczenie przyznawane przez Marynarkę Stanów Zjednoczonych. W 2002 roku Molefi Kete Asante umieścił go na swojej liście stu najbardziej zasłużonych Afroamerykanów.

Miller urodził się w Waco, w stanie Teksas, 12 października 1919 roku, jako trzeci z czterech synów Henrietty i Connera Millerów. Będąc młodzieńcem dał się poznać jako osoba bardzo taktowna. Często pomagał w domu gotując posiłki i robiąc pranie, jak i w pracy na gospodarstwie ojca. Był dobrym uczniem. Grał w szkolnej drużynie footballowej Waco's A.J. Moore High School na pozycji obrońcy. Na boisku wołano na niego 'Wściekły Byk' z powodu jego dużej postury (5 stóp i 9 cali przy 200 funtach masy).
Do czasu zaciągnięcia się w służbę Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych pracował na gospodarstwie ojca. 3 września 1939 roku wstąpił w służbę marynarki, gdzie służył jako pomocnik kucharza trzeciej klasy..
Był kucharzem III klasy, a więc zajmował się najmniej prestiżowymi czynnościami, takimi jak obieranie ziemniaków i sprzątanie stołu. Przeszedł szkolenie na rusznikarza w Naval Training Station w Norfolk. Na niszczycielu i statku zaopatrzeniowym USS 'Pyro' służył jako pomocnik kucharza. 2 stycznia 1940 roku został oddelegowany na pancernik USS 'West Virginia'. W czasie służby na tym okręcie zajął się boksowaniem w wadze ciężkiej. W lipcu tegoż samego roku otrzymał tymczasowy przydział na USS 'Nevada' (BB-36). Powrócił na USS 'West Virginia' 3 sierpnia 1941 roku..

Tuż po pobudce (ok. godziny 6.00) Miller zbierał pranie na okręcie, kiedy rozbrzmiały syreny alarmowe. Zmierzał do miejsca składowania broni przeciwlotniczej. Został wyznaczony do odprowadzenia rannych marynarzy w bezpieczne miejsce. Przeniósł tam także swego przełożonego, kapitan Mervin Banion, ranionego odłamkami bomby. Doris został poproszony przez starszego oficera o ewakuację kapitana do najbliższego punktu medycznego, na co nie zezwolił kapitan, który postanowił nie opuszczać pokładu - zginął tego samego dnia.
Miller został skierowany do pomocy w obsłudze karabinu przeciwlotniczego kalibru 12,7 mm. Przejął nad nim kontrolę i otworzył ogień do japońskich samolotów, pomimo braku jakiegokolwiek treningu w obsługiwaniu się tą bronią. Strzelał do czasu, aż zabrakło mu amunicji. W tym czasie co najmniej dwie bomby i torpedy trafiły w pokład USS 'Virginia'. Pancernik stopniowo zaczął opadać na dno portu. Miller wraz z ocalałą załogą opuścił jednostkę.

Dorisa podniesiono do stopnia zastępcy kucharza pierwszej klasy 1 czerwca 1941 roku. 27 czerwca 1941 Kurier Pittsburski nawoływał, aby możliwa była przepustka na powrót do domu dla Millera - na co wcześniej dostali zezwolenie już jego biali koledzy. 23 listopada 1941 roku Doris wrócił do Pearl Harbor, gdzie otrzymał zadanie stawienia się na pokładzie USS 'Indianapolis'.
6 lutego 1943 roku Pittsburgh Courier ponownie podjął temat Dorisa. Tym razem nawoływał aby wrócił na wojnę. Nagłówek brzmiał 'On walczył... trzymając mop, [link widoczny dla zalogowanych] kiedy inni bohaterowie Pearl Harbor dostawali odznaczenia'. Potwierdziło to formujące się przeświadczenie, że taki człowiek jest cennym żołnierzem, i należałoby go odciągnąć od wojny. W tym czasie Doris był już w drodze na nową jednostkę.
Miller zgłosił się na Puget Sound Navy Yard 15 maja 1943 roku. Ponownie podniesiono jego rangę, tym razem na Kucharza Oficera 3 Kategorii na lotniskowcu USS 'Liscome Bay'. Po szkoleniu na Hawajach załoga lotniskowca został wysłana do walk u wybrzeży Wysp Gilberta. Załoga uczestniczyła w bitwie pod Tarawą 20 listopada 1943 roku. 24 listopada japońska torpeda z okrętu typu I-175 trafiła w rufę okrętu. Ten spoczął na dnie w zaledwie kilka minut. Ocalało 242 członków załogi. Pozostałych uznano za zmarłych. Dnia 7 grudnia 1943 roku, rodzice Dorisa zostali zawiadomieni, że najprawdopodobniej ich syn zginął w boju. Msza żałobna odbyła się 30 kwietnia 1944 roku w Waco, w Kościele Baptystów, sponsorowanego przez Klub Zwycięstwa. 28 maja w hołdzie Dorisowi Millerowi wystawiono pomnik w Moore High School. 25 listopada Sekretarz Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych ogłosił oficjalnie, że Doris Miller zginął w boju.

Postać Millera służyła w celach propagandowych, m.in. na plakacie <i>'above and beyond the call of duty'</i> nawołującego młodych mężczyzn każdego koloru skóry do wstąpienia w szeregi Armii Stanów Zjednoczonych. W 1942 roku dokonania Millera zostały udramatyzowane w seriach radia CBS <i>They Leave Forever</i>. W postać Millera wcielił się Elven Havard w filmie z 1970 roku <i>Tora! Tora! Tora!</i>, a w 2001 roku Cuba Gooding Jr. w filmie <i>Pearl Harbor</i> W 2007 roku historyk, Bill O' Neal ogłosił publicznie - <i>Doris Miller: Hero of Pearl Harbor</i> (ang. Bohater z Pearl Harbor).

Fregata USS 'Miller', należąca do typu <i>Knox</i>, której budowa została zlecona 30 czerwca 1973 roku, została nazwana na cześć Millera.
The Doris Miller Foundation fundacja założona w 1947. Corocznie rozdaje nagrody za osobisty lub grupowy wkład w polepszaniu relacji pomiędzy białymi i czarnymi]
The Bachelor Enlisted Quarters at Great Lakes Naval Base - kwatery w bazie marynarki poświęcone pamięci Millera 7 grudnia 1971.
Monument poświęcony Millerowi w Waco Veterans Medical Center, Waco
Doris Miller Drive - w Waco Veterans Medical Center
Doris Miller Elementary School - w Waco
Doris Miller YMCA - w Waco
Dorie Miller Center - w San Antonio
Dorie Miller Elementary School - w San Antonio
Dorie Miller Houses - w Corona
Dorie Miller Housing Project - w Gary
Dorie Miller Elementary School - w San Diego
Doris Miller Junior High School - w San Marcos
Doris Miller Auditorium - w Austin
Doris Miller Community Center - w Newport News
Doris Miller Park - wspólnota domów dla młodszych oficerów w Pearl Harbor
Doris Miller Post 915 - oddział Piechoty Marynarki Wojennej w Chicago
Dorie Miller Chapter 14 - oddział niepełnosprawnych weteranów w Waszyngtonie
11 października 1991, bractwo Alpha Kappa Alpha, poświęciło brązową płytę Dorisowi Millerowi.
Dorie Miller Park - w Lewisburgu

Krandans

Hiersac ? miejscowość i gmina we Francji, w regionie Poitou-Charentes, w departamencie Charente.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 966 osób, a gęstość zaludnienia [link widoczny dla zalogowanych] wynosiła 131 osób/km? (wśród 1467 gmin regionu Poitou-Charentes Hiersac plasuje się na 322. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 974.).

Krandans

<i>Commando Squad</i> ? amerykański film fabularny z 1987 roku, wyreżyserowany przez Freda Olena Raya.
W Polsce w latach dziewięćdziesiątych film dystrybuowany był przez Imperial Entertainment pod tytułem <i>Oddział Commando</i>; lektorem był Marek Gajewski.
<h3> Zarys fabularny</span></h3>
Gdy tajne plany, przygotowywane przez [link widoczny dla zalogowanych] kilka miesięcy, zostają zniszczone w kilka minut, dwójka policjantów musi ratować sytuację. Gra nie jest jednak czysta, ponieważ bohaterowie mają do czynienia z półświatkiem.

<tr bgcolor='#CCCCCC'>
<th>Rola</th>
<th>Aktor</th>
</tr>
<tr>
<td>Clint Jensen</td>
<td>Brian Thompson</td>
</tr>
<tr>
<td>Morgan Denny</td>
<td>William Smith</td>
</tr>
<tr>
<td>Iggy</td>
<td>Sid Haig</td>
</tr>
<tr>
<td>Kat Withers</td>
<td>Kathy Shower</td>
</tr>
<tr>
<td>Milo</td>
<td>Robert Quarry</td>
</tr>
<tr>
<td>rola nieuwzględniona w czołówce</td>
<td>Fred Olen Ray</td>
</tr>

Krandans

Funkcja całkowo-wykładnicza ? funkcja określona wzorem:
<dl>
<dd>
</dl>

Gdy
Funkcja [link widoczny dla zalogowanych] całkowo-wykładnicza jest związana z logarytmem całkowym zależnością:
<dl>
<dd>
</dl>

euro-dent

No troszkę (przez 6 lat) tu cicho... Razz